بورس های بزرگ دنیا

چالش های صنعت فولاد جدی شد
حسن درویش زید آبادی گفت: با مصوبات جدید در حوزه تولید مواد اولیه مانند شمش و همچنین تعرفه گذاری های نامعقول برای صادرات، نه تنها پروژه های داخلی بلکه صادرات را با چالش مواجه می کند.
به گزارش خبرگزاری موج، عضو تولیدکنندگان فولاد با بیان این که بخش خصوصی صنعت تولید فولاد و میلگرد وشمش و. در این ایام روزهای سختی را از سر می گذراند گفت:با مصوبات جدید در حوزه تولید مواد اولیه مانند شمش و همچنین تعرفه گذاری های نامعقول برای صادرات، نه تنها پروژه های انبوه سازی مسکن از سوی دولت با کمبود این محصول روبرو می شود بلکه مقوله صادرات نیز از ناحیه این مصوبه ها آسیب می بند.
حسن درویش زید آبادی گفت: صنایع فلزی ایران در عین آنکه به شکلی عیان از بابت مناقشات سیاسی موجود در بین بسیاری از کشور های جهان از یک سو و بی قاعدگی و عدم برنامه ریزی موجه و معقولانه متولیان حاکمیتی از سوی دیگر، در تنگناهای شدید و گاه بسیار خطرناکی قرار گرفته، توان تولید میلگرد برای اجرای پروژه های انبوه سازی مسکن برای اقشار کم درآمد تر را از دست می دهد.
علاوه بر این، بر پایه اخبار تازه منتشر شده، بخش خصوصی واقعی این صنعت نیز باید خود را برای نهیه شمشی که در بورس کالا قیمتی 15 درصد بالاتر از نرخ صادراتی پیدا می کند آماده کند و از قضا حتی شاید بتوان گفت این مصوبه های جدید که موجب چنین وضعیتی شده باعث شود تیر خلاصی بر پیکره این صنعت ضعیف و ناتوان شلیک شود.
فعالان این صنعت هم اکنون از چند ناحیه در فشارند که هر کدام از آنها می تواند به راحتی باعث شود تولید کننده میلگرد، عطای تولید را به لقایش ببخشد و احیانا همان اندک سرمایه باقی مانده خود را نیز به سمت و سوی بازارهای کاذب ببرد و در حقیقت خط پایانی بر فعالیت صنعتی خودش بکشد.
درویش زید آبادی، مدیر عامل "مجتمع ذوب آهن و تولید میلگرد سیرجان حدید جنوب"پیرامون مشکلاتی که در حوزه تولید میلگرد وجود دارد و چالش هایی که تولیدکنندگان واقعی این بخش با آن روبرو هستند گفت: چالش های صنعت میلگرد پروژه های دولتی را نیز با مشکل روبرو می کند
تولید کنندگان میلگرد دیگر توانمندی سابق در سرمایه و تولید را ندارند
درویش زید آبادی در پاسخ به این پرسش که در حالی که باور عمومی و غالب بر این است که فعالان صنایع فلزی و در عین حال تولید کنندگان میلگرد به لحاظ مالی و تجاری، سرمایه گذارانی مقتدر و توانمند هستند، آیا باوری صحیح است یا خیر گفت:نه. اگر شرایط صنعتگران در این حوزه بر پایه یک روند طبیعی تجاری مانند دیگر کشورهای جهان بود شاید این گفته شما قابل تایید بود اما در حال حاضر نه تنها چنین نیست بلکه این صنعتگران چه بسا بر لبه تیغ راه می روند.
وی اضافه کرد:باید به این پرسش پاسخی منفی بدهیم زیرا هم اینک هرکسی که در این صنعت فعالیت می کند بطور کلی گرفتار بی ثباتی بازار است و همین مسئله امنیت سرمایه گذاری و کار در بخش تولید میلگرد را بشدت به خطر انداخته است. تشتت موجود بر بازار مواد اولیه که خود بی آنکه مستقیما تاثیری از بی ثباتی نرخ ارز داشتته باشد، همواره گرفتار بالا و پایین شدن نرخ روز ارز است. این در حالی است که تقریبا از صفر تا صد این صنعت بومی است و پس از دهها سال تجربه و بودن کارخانه های بزرگ ذوب آهن و تولید فولاد می تواند برای خود یک برند بزرگ صنعتی در جهان باشد اما اینطور نیست.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که دلایل این مشکلات را چگونه می توان تحلیل کرد نیز اظهار کرد:علت های تقریبا پرشماری در این مسئله دخیل هستندد. محض نمونه می توانم بگویم که تهیه مواد اولیه که تا همین چندی پیش راه و روش و سهولت معمول خود را داشت با مصوبه های جدیدی که خریدار را با بورس کالا مواجه می کند بسیار مشکل ساز شده است.
زید آبادی افزود:مثلا برای مجتمع ذوب آهن و تولید میلگرد سیرجان حدید جنوب، تهیه شمش بسیار ساده تر و ارزان تر از الان بود
، چرا که ما را مجبور کرده اند این ماده اولیه را در ظاهر امر از بورس کالا که کارخانه هایی بسیار دور از دسترس رابه ما معرفی می کند بخریم وعملا باید از هزار توی ساز وکار جدید عبور کنیم و نهایتا از بازار آزاد و طیف سوداگر و دلال شمش، نیازهای خود را مرتفع سازیم. پس می بینیم که در همین آغاز کار سنگ بسیار بزرگی سر راه ما گذاشته اند که باعث می شود بخاطر هزینه های سنگین حمل و انتقال و تلف شدن فرصت و انرژی، قیمت تمام شده محصولاتمان بسیار بالاتر برود و ما نتوانیم حاشیه سود معقول خود را داشته باشیم.
حاشیه سودی که به ضرر ختم شده است
وی در خصوص این کاهش حاشیه سود مجتمع صنعتی تحت مدیریتش نیز اظهار کرد:با وضع این قوانین جدید، به گمان دست اندرکاران این صنعت، حاشیه سود نه تنها کمتر شده بلکه چه بسا دیگر سود قابل اعتنایی باقی نمی ماند و کارگاه های تولیدی ضرر ده می شوند. یعنی وقتی تامین ماده اولیه بورس های بزرگ دنیا تولید ما به یکباره چنین هزینه های سنگینی را به ما تحمیل می کند محصول نهایی نه تنها برای صادرات بلکه برای مصرف داخل نیز با چالش مواجه می شود. تولید میلگرد هم اکنون عملا در چنگال سوداگران شبه دولتی افتاده است و ما که تا چندی پیش شمش مورد نیاز خط تولید خود را از همین شهرستانهای اطراف خود می خریدیم اینک باید سیکل خسته کننده و پرهزینه و زمانبر بورس کالا را متحمل شویم و از مناطق دور این شمش ها را به کارخانه خود بیاوریم.
باید به یاد داشته باشیم که تکیه بر ظرفیت های بسیار مطلوب کشور در تمامی زمینه های موجود در این صنعت، اعم از مواد اولیه، کارخانه های متعدد، نیروی کار ماهر و سرفصل های بسیار مهم دیگر تحت تاثیر قوانین خلق الساعه و ناموجهی از این دست قرار گرفته است. نه فقط ما بلکه دیگر همکاران ما در این صنعت هرگز توان پرداخت نقدی و آنی وجوه مواد اولیه در بورس کالا بورس های بزرگ دنیا را ندارند. صنعتگر وتولید کننده میلگرد را با بورس کالا مواجه کرده اند و این در حالیست که از ما از همان درب کارخانه شمش، وجه نقد طلب می کند که اساسا سرمایه در گردش ما چنین توانی را ندارد و هیچوقت هم نداشته و از قدیم مبنا بر رفتار و عملکرد موجه بازار قرار گرفته بود، اما اینک این سرفصل ها عملا رنگ باخته است و تولید کننده نمی تواند با این روش به تولید خود ادامه دهد.
زید آبادی همچنین در مورد این پرسش که آیا موسسات مالی مانند بانک ها نمی توانند این مشکل را مرتفع کنند، نیز گفت:خیر. چون اصولا بانک ها در شرایطی حاضرند تسهیلات خود را به ما اختصاص دهند که مطمئن باشند وجوهشان با حاشیه سودشان سر وقت و تمام و کمال به آنها بر می گردد. اصولا در همه جای جهان سرمایه گذار وقتی حاضر به سرمایه گذاری می شود که از امنیت اقتصادی کار خود مطمئن باشد. تسهیلات دهنده ای مانند بانک که می بیند من تولید کننده نمی توانم در آن بازه زمانی معمول تعیین شده بانکی، پولش را به او برگردانم هیچگاه تسهیلاتی برای من قائل نمی شود.
برند میلگرد ایرانی دارد از بین می رود
در عین حال نکته مهم این است که کشور ما به یکی از مهمترین تولید کنندگان این عرصه بدل شده بود که با حمایت های دولتی و مشوق های صادراتی، توان سرمایه گذاران در این صنعت را افزایش داده و این فعالیت تجاری را جذاب کرده بود. اما این جذابیت، هم اکنون از دست رفته است و تولید کننده دیگر نمی تواند با خطوط تولید خود برای خود و کشور ارزش افزوده ایجاد کند.
این نیز نکته ای مهم است که صاحبنظران این بخش بطور کلی معتقدند اگر بخواهیم بر اساس رتبه بندی های رایج و استاندارد جهانی، اهمیت صنعت فولاد را مورد بررسی قرار دهیم می توان این گونه تفسیر کرد که خانواده این محصولات پس از نفت در رتبه دوم پر استفاده ترین محصولات قرار می گیرند، که خود نشان از اهمیت این محصول دارد ولی در حال حاضر این مزیت عملا از دست رفته است وشاید بتوان گفت دستکم برای بخش خصوصی دیگر رتبه دوم داشتن غیر قابل حصول شده است.
وی با اشاره به انحصار گری ایجاد شده ای که بخش خصوصی بورس های بزرگ دنیا همواره از آن گلایه مند است گفت: پیش از این بارها گفته بودیم که بخش خصوصی تولید میلگرد در کشور همواره از فشار دولتی ها و خصولتی ها و موانعی که برای این بخش بوجود آورده اند رنج می برند. در واقع نه فقط تولید میلگرد بلکه هرگونه فعالیتی در زمینه صنایع فلزی با موانع مختلف مواجه می شود. در حقیقت با ساز وکارهای غیر حرفه ای و غیرکارشناسانه که عموما هم هیجانی و انفجاری پدید آمده است نمی توان این صنعت را زنده و پویا نگاه داشت. یعنی به تعبیری می توان گفت که تولید کنندگان وبنگاه های کوچکتر وارد رقابتی نابرابر می شوند که هرگز نمی توانند در برابر رقبای توانمند وابسته به دولت دوام بیاورند. این رقابت گریز ناپذیر است. چون هم اجباری شده و هم ناعادلانه. هیچ موسسه کوچک صنعتی نمی تواند مقابل کارخانه های بزرگی که همه یا حداقل بخش بزرگی از توانایی های مالی و تجهیزاتیشان از سوی متولیان دولتی تامین می شود مقاومت کند و لاجرم باید بازی را واگذار کند و به کنار رود. وقتی بخش قابل توجهی از اعضای هیات مدیره بورس کالا را کارخانه داران بزرگ دولتی یا وابسته به دولت تشکیل می دهند چگونه می توان برای بخش خصوصی تسهیل ایجاد کرد؟ نتیجه است که فرصت برای سوداگران و سواستفاده کنندگان از این موقعیت نیز فراهم تر می شود و من تولید کننده در وضعیت بغرنج قرار می گیرم.
وی با اشاره به این که این سازوکار عملا ضد تولید است نیز بیان کرد: ضد تولید بودن یعنی همین سنگ های بزرگی که جلوی پای بخش خصوصی می گذارند. گاهی شاید اصلا هم مغرضانه چنین هدفی نداشته باشند. بلکه همانطور که گفتم وقتی سیاست گذاری ها برای راه و روش کسب و کار، آنهم در شرایط فعلی اقتصادی کشور، بدینگونه تدوین می شود طبیعی است که تولیدکنندگان قدرت حضور خود در بازار و همچنین صادرات را در مخاطره می بینند.
ساخت مسکن توسط دولت با کسری میلگرد روبرو خواهد شد
زید آبادی با اشاره به اینکه در همه جای دنیا دولت ها بستر ساز و حامی بخش خصوص هستند و از نماینگان آنها برای تدوین قوانین مشورت می گیرند نیز تصریح کرد:این یک روش جاری و کاملا موجه است که بخش خصوصی خود در جریان مستقیم وضع تصمیمات جدید قرار می گیرد. تا زمانی که ما از مشکلات موجود با خبر نباشیم نمی توانیم قوانینی وضع کنیم که صنعت تولید میلگرد را از قید وبندهای ضد تولید موجود رهایی دهد. باید فعالان بخش خصوصی را به طریقی کاملا جدی وارد شور و مشورت کنند وسپس تصمیات نهایی را اتخاذ کنند. سیاست های اقتصادی زمانی مطلوب و منشا اثر خواهند بود که نیازها و ضروریات بخش خصوصی در آن کاملا رصد شده باشد.
وی با تاکید بر سقف تولید حداکثری فعلی میلگرد در کشور گفت:هم اکنون ظرفیت تولید میلگرد در کشور حدودا 30 میلیون تن در سال است که نیمی از آن به مصرف داخل می رسد و نیم دیگر آن صادر می شود. وقتی تولید با مخاطره روبرو شود میزان تولید هم پایین می آید و طبعا از آنجا که نیاز داخلی از صادرات مهم تر است، حوزه صادرات هم با کسری و کاهش روبرو می شود و به همان میزان ارز آوری کمتر می شود که در شرایط فعلی اقتصادی به هیچ وجه به نفع کشور نخواهد بود. بدین ترتیب محورهای بسیار مهمی که رهبر معظم انقلاب همواره بر آن تاکید داشته اند نیز از این ناحیه متاثر می شود. تولید، خلق ارزش افزوده و اشتغال کاهش پیدا می کند و بعد از آن بحران های بعدی یکی یکی سر باز می کند.
زید آبادی با اشاره به اینکه صنعت میلگرد و فولاد جزو صنایع مادر به حساب می آیند گفت: یکی از پرسش های فعلی ما از سیاست گذاران این است که اگر قرار دولت بر این شده که ساخت مسکن ارزان دولتی و قابل حصول برای قشر کم درآمد را اجرایی کند چگونه میلگرد که یکی از اساسی ترین و اصلی ترین مصالح مورد نیاز چنین ساخت و سازی است را تامین خواهد کرد؟ آنهم وقتی حجم ساخت مسکن از سوی دولت اینچنین گسترده و پر تیراژ است؟ در شرایطی که تولید کننده میلگرد تحت چنین مشکلاتی قرار دارد، دولت نیاز به این محصول را چگونه برآورده خواهد کرد؟
زید آبادی اضافه کرد:به هر رو آنچه مسلم است این است که نمی توان با چنین وضعیت آشفته ای که بوجود آمده است به راحتی کنار آمد و یا نسبت به آن بی تفاوت بود. پیشرفت صنعتی کشور یکی از ملزومات حیاتی آن است و در حقیقت اقتدار کشور می بایست با محک صنعتی آن سنجیده شود.
او ادامه داد:تحلیل گران و کارشناسان حوزه آهن و میلگرد بر این اعتقادند که تولید و عرضه فولاد و آهنآلات موجب رشد و پیشرفت یک کشورخواهد بود، اما باید در نظر داشت که میزان مصرف آهنآلات در کشورهای توسعهیافته و درحالتوسعه با یکدیگر بسیار متفاوت است.
مدیر عامل مجتمع ذوب آهن و تولید میلگرد سیرجان حدید جنوب همچنین اظهار کرد: در کشورهای درحالتوسعه این مقدار کمتر از کشورهای توسعهیافته است. در یک جمع بندی شتابناک میتوان گفت میزان توسعهیافتگی یک کشور در میزان مصرف فولاد و آهنآلات، مخصوصاً مصرف میلگرد آن کشور مشخص می شود.
وی در پایان گفت: تردیدی نیست که متولیان بخش صنعت کشور باید یکبار دیگر مناسبات حاکم بر بازار و همچنین مشکلات و موانع پیش روی کسب و کار را مجددا با کمک نمایندگان بخش خصوصی واقعی مورد مداقه قرار دهند و قوانینی که روند تولید را با مشکلات اساسی روبرو ساخته است حذف کنند و با تعریفی مجدد برای رشد و توسعه این صنعت توسط بخش خصوصی گام بردارند.
عواقب جنگ روسیه و اوکراین بر بازار انرژی، غلات و گردشگری دنیا
از جهش قیمت انرژی گرفته تا تحریم ها و از کاهش گردشگران تا مختل شدن عرضه گندم، تشدید درگیری ها در اوکراین در سراسر منطقه خاورمیانه طنین انداز خواهد شد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا، با تشدید درگیری ها پس از تهاجم گسترده روسیه به اوکراین، بسیاری از کشورهای خاورمیانه که با ایالات متحده، روسیه و اوکراین روابط تقریبا نزدیکی دارند، ممکن است با اکراه مجبور به انتخاب یکی از طرفهای درگیر شوند.
اما حتی قبل از اینکه این کشورها مجبور به چنین گزینشی شوند، جنگ از طرق مهم دیگری بر منطقه تاثیرات قابل توجهی میگذارد. از قیمت انرژی گرفته تا تحریم ها، واردات گندم و گردشگری.
انرژی
عربستان سعودی، بزرگترین صادرکننده نفت خام در جهان، و قطر، یکی از صادرکنندگان پیشرو گاز طبیعی مایع (LNG)، با افزایش تنش ها در شرق اروپا، شاهد افزایش تقاضا برای منابع انرژی خود بوده اند -و با تهاجم اخیر این مسئله شدت گرفته است. در همان روز اول تهاجم، نرخ قیمت انرژی با جهش نفت به بیش از 105 دلار در هر بشکه و شاخص اصلی گاز طبیعی برای شمال غربی اروپا 30 درصد افزایش یافت.
مقامات ایالات متحده و اروپا امیدوار بودند که قطر بتواند بخشی از صادرات گاز را به جهت کاهش فشارهای ناشی از افزایش نرخ انرژی به سمت اروپا هدایت کند. برخی دیگر از عربستان سعودی خواسته اند تا نفت خام را سریعتر پمپاژ کند و ظرفیت تولید خود را افزایش دهد.
اما وزیر انرژی قطر هشدار داده که هیچ کشوری نمی تواند گاز طبیعی مایع (LNG) را جایگزین گاز روسیه به اروپا کند. و از سوی دیگر عربستان سعودی، یکی از اعضای ائتلاف کشورهای تولیدکننده نفت اوپک پلاس، علاقه ای به پمپاژ بیشتر نفت نشان نداده است.
کارن یانگ از موسسه خاورمیانه به خبرگزاری فرانسه گفته: «این می تواند فرصتی برای هر دو کشور و سایر تولیدکنندگان انرژی خلیج فارس باشد تا نشان دهند که چقدر برای اروپا و ایالات متحده حیاتی هستند». به گفته او: «این ممکن است لحظهای باشد که به دیگران یادآور شوند که آن ها اهرمی برای بحث درباره اهمیت خود در اقتصاد جهانی دارند».
تحریمها
شرکتهای خاورمیانهای که در بازارهای ایالات متحده، بریتانیا و اروپا فعالیت میکنند، موظف به پیروی از تحریمهایی هستند که این هفته علیه روسیه اعمال شد -و گفته می شود که حتی تحریمهای شدیدتری در راه است.
گر بانک های دولتی بزرگ روسیه هدف قرار گیرند، تأثیر آن می تواند قابل توجه باشد. به عنوان مثال، Sberbank روسیه، که نیمی از روسها در آن حساب دارند، اخیراً دفتری در ابوظبی راهاندازی کرده و در سال 2020 با شرکت سرمایهگذاری Mubadala، بازوی سرمایهگذاری ابوظبی، قرارداد همکاری امضا کرده است.
رئیس شعبه خاورمیانه بانک Sberinvest در آن زمان به نشریه نشنال گفته که بسیاری از شرکت های این بانک در این منطقه سرمایه گذاری کرده اند.
در همین حال مقامات اسرائیلی ابراز نگرانی کرده اند که تحریم های آمریکا علیه روسیه می تواند به منافع امنیتی اسرائیل در سوریه آسیب برساند، جایی که این رژیم در حال هماهنگی عملیات هایش با مسکو است. روسیه تاکنون مانعی بر سر راه آنها قرار نداده است. اما اکنون که اسرائیل در محکومیت تهاجم روسیه در کنار متحدان آمریکایی خود قرار گرفته است، این مسئله ممکن است تغییر کند.
گندم
اوکراین و روسیه بخش بزرگی از گندم جهان را تامین می کنند و کشورهای خاورمیانه در صورت اختلال در عرضه، احتمالاً با افزایش قیمت مواجه خواهند شد. مصر به عنوان بزرگترین واردکننده گندم در جهان احتمالاً به شدت تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. پرجمعیت ترین کشور عربی - با 102 میلیون نفر جمعیت- 12.5 میلیون تن گندم در سال های 2020-2120 وارد کرد که تقریباً 85 درصد آن از روسیه و اوکراین بود.
هشام عبدالذهاب، یکی از اعضای بخش غلات در اتاق بازرگانی قاهره، به میدل ایست آی گفت: «در صورت وقوع جنگ بین روسیه و اوکراین، مصر عمیقا متاثر خواهد شد. بیشتر واردات گندم ما از این دو کشور انجام می شود».
انتظار می رود که الجزایر، تونس و لیبی نیز که واردکنندگان عمده گندم هستند نیز تحت تأثیر قرار گیرند.
تنگه بسفر و دریای سیاه
این جنگ پیامدهایی در دریای سیاه نیز خواهد داشت. این مسئله احتمالا به سرعت روی تردد کشتی هایی که اجازه عبور بین دریای سیاه و مدیترانه را دارند، تأثیر می گذارد. بر اساس کنوانسیون 1936، ترکیه بر تردد در تنگه بسفر و داردنل کنترل دارد -کشتیها برای حرکت بین این دو دریا باید از این تنگه ها عبور کنند. این کنوانسیون همچنین به ترکیه این اختیار را می دهد که در زمان جنگ، تنگه ها را به روی همه کشتی های جنگی خارجی ببندد.
ساعاتی پس از حمله روسیه به اوکراین در روز پنجشنبه، کیف از ترکیه خواست که تنگه ها را به روی کشتی های روسی ببندد. تاکنون، رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه گفته است که در صورت حمله روسیه، ترکیه به عنوان متحد ناتو هر کاری که لازم باشد انجام خواهد داد، اما توضیحی در مورد اینکه آیا این شامل ممانعت از عبور کشتیهای جنگی این کشور نیز میشود، نیست. [با این حال اکنون ترکیه اعلام کرده که مانع از عبور کشتی های جنگی روسی خواهد شد].
گردشگری
بالا گرفتن آتش جنگ ممکن است منجر به کاهش درآمد گردشگری و لغو پروازهای مستقیم برای برخی از محبوب ترین نقاط توریستهای روسی در خاورمیانه شود.
ستراحتگاههای ساحلی ترکیه و مصر تازه شروع به جذب آفتابگیران روسی کرده بودند. ژوئن گذشته، یک روز پس از آنکه مسکو محدودیت های پروازی کووید-19 را لغو کرد، 44 هواپیما از گردشگران روسی وارد شهر ساحلی آنتالیا شدند.
استراحتگاه های دریای سرخ مصر نیز سال گذشته با از سرگیری پروازها به شرم الشیخ و غرقاده، دوباره میزبان گردشگران روسی شدند. سفر به مقاصد محبوب پس از سقوط یک هواپیمای مسافربری روسی در سینا در اکتبر 2015 و کشته شدن 224 بورس های بزرگ دنیا نفر در حملهای که گروه داعش مسئولیت آن را بر عهده گرفت، به حالت تعلیق درآمده بود.
قبل از این حمله، روسیه بیش از هر کشور دیگری در مصر گردشگر داشت. بیش از سه میلیون گردشگر در سال 2014 از این کشور بازدید کردند و 2.5 میلیارد دلار برای مصر درآمد ایجاد کرد که بیش از یک سوم درآمد سالانه گردشگری مصر است.
دبی هم از گردشگران روسی که حداقل 374000 نفر از آنها در سال 2021 از آنجا بازدید داشتند، درآمد زیادی کسب می کند. بر اساس دادههای منتشر شده پیش از نمایشگاه تجاری Arabian Travel Market 2020، انتظار میرفت گردشگران روسی تا سال 2023 حدود 1.2 میلیارد دلار برای کشورهای حاشیه خلیجفارس درآمد داشته باشند.
دانشجویان
اوکراین میزبان هزاران دانشجو از سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا است که بسیاری از آنها در هنگام تهاجم روسیه در روز پنجشنبه منتظر خروج بودند. به گفته وزارت آموزش اوکراین، مراکش با 8000 دانشجو، دومین گروه بزرگ دانشجویان خارجی در اوکراین را دارد. مصر 3500 دانشجو در آنجا دارد، در حالی که تعداد قابل توجهی از دانشجویان لبنان، عراق و فلسطین نیز در دانشگاه های اوکراین تحصیل می کنند.
قبل از تشدید درگیریها، خانوادههای دانشجویان مصری، مراکشی و لبنانی در حال تحصیل در اوکراین با برپایی تظاهرات از دولتهای خود خواستند تا بستگان خود را به کشورشان بازگردانند.
لیبی
کشور دیگری که احتمالاً بسامدهای جنگ در شرق را احساس می کند، لیبی است. عموم غربیها از دولت وفاق ملی به رسمیت شناخته شده توسط سازمان ملل حمایت می کنند، در حالی که روسیه از ارتش ملی لیبی در شرق، به فرماندهی خلیفه حفتر حمایت می کند. مزدوران روسی تحت قالب گروه واگنر در سال های اخیر نقش رهبری را در نبرد در این کشور بر عهده گرفته اند
۲۰ بورس بزرگ دنیا را بشناسید
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، سایت ویژوآل کاپیتالیست، اینفوگرافی20 بورس بزرگ دنیا را منتشر کرد.
این در حالی است که در تمام دنیا، بورس نیویورک را به عنوان مهم ترین بازار دارای سهام شرکت های کوچک به اصطلاح بلو چیپ می شناسند.
بر اساس این گزارش، شرکت های بزرگی مثل وال مارت، برکشایر، اکسون موبیل، کوکاکولا در کنار شرکت های کوچک، از شرکت های ثبت شده در بورس نیویورک هستند و ارزش این بازار را به 20 تریلیون دلار رسانده است.
اما باید دید باقی بورس های بزرگ دنیا نیز در کدام رتبه قرار گرفته اند.
بر این اساس، بورس های بزرگ دنیا از لحاظ ارزش بازار، شرکت های ثبت شده، و قدمت فعالیت مورد ارزیابی قرار گرفته اند.
قدیمی ترین بورس
بین 20 بورس بزرگ دنیا، قدیمی ترین بورس در فرانکفورت قرار گرفته است. مدارک به وجود آمده نشان میدهد در قرون وسطی و در قرن یازدهم، نخستین بورس در منطقه فرانکفورت دیده شده و این کشور مهم ترین منطقه برای تجارت و داد و ستد قلمداد شده است.
در واقع تولد بورس های اوراق بهادار در سال 1585 میلادی در این کشور هنگامی صورت گرفت که تاجران تصمیم به ایجاد نرخ ثابت ارز گرفتند.
بیشترین میزان شرکت های ثبت شده
بورس اوراق بهادار بمبئی که در سال 1875 میلادی به عنوان نخستین بورس آسیایی تأسیس شد دارای 5 هزار و 749 شرکت ثبت شده است و در واقع بزرگترین بورس اوراق بهادار در دنیا از لحاظ شرکت های ثبت شده است.
اکثر شرکت های ثبت شده در این بازار شرکت هایی با سرمایه ناچیز بوده اند در حالی که میانگین سرمایه این بازار در حدود 292 میلیون دلار است .
بیشترین ارزش بازار
همانطور که قبلا گفته بورس اوراق بهادار نیویورک با ارزش بازاری معادل 20 تریلیون دلار بزرگترین بازار بورس دنیا از لحاظ ارزش بازار محسوب می شود.
پس از بورس نیویورک بورس نزدک با ارزش بازاری معادل 7 تریلیون دلار، بورس لندن با ارزش بازاری معادل 6 تریلیون دلار، بورس توکیو 4 تریلیون دلار، شانگهای 4 تریلیون دلار و هنگ کنگ 3 تریلیون دلار بزرگترین بورس های دنیا از لحاظ ارزش بازار هستند.
بورس ایران در میان ۳۶ بورس بزرگ دنیا
با افزایش دیروز قیمت سهام، ارزش روز بازار سهام ایران از ۱۲۵ میلیارد دلار عبور کرد و در رتبه ۳۶ دنیا ایستاد. بورس نیویورک تیز با ارزش روز ۱۸.۱ تریلیون دلاری همچنان اول جهان است.
به گزارش عص مالی ، درحالی بازار سهام ایران در آستانه 50 سالگی قرار دارد که روزنامه همشهری اعلام کرد همزمان با رشد ارزش سهام شرکتهای بورس، دیروز ارزش کل بازار سهام ایران که با محاسبه جمع کل ارزش بازار فرابورس و بورس محاسبه میشود از مرز 125 میلیارد دلار عبور کرد و به 127 میلیارد و 304 میلیون دلار رسید. این رشد در پی آن اتفاق افتاد که دیروز ارزش کل فرابورس پس از 3 سال به مرز 100 هزار میلیارد تومان بازگشت.
ارزش کل بورس تهران در سال 92 به 144 میلیارد دلار رسیده بود ولی این مقدار بهدلیل رکود اقتصادی به سطح 85 میلیارد دلار تنزل کرد. اما در طول یک سال گذشته بخشی از این نزول جبران شد و ارزش کل بورس تهران نزدیک به 12 درصد رشد کرد و در پایان مبادلات دیروز به رتبه سی و ششم جهان و رتبه چهارم خاورمیانه صعود کرد.
بورس نیویورک با ارزشی معادل 18.1 تریلیون دلار و نزدک آمریکا با 7 تریلیون دلار بزرگترین بورسهای دنیا هستند. بورسهای ژاپن، شانگهای چین و لندن نیز به ترتیب با 3.9 و 4.6 و 3.6 تریلیون دلار در رتبههای دیگر جهان قرار گرفتهاند.
با رشد ارزش بازار سهام در طول یک سال گذشته هماکنون بازار سهام ایران به چهارمین بورس منطقه پس ازعربستان، ترکیه و قطر تبدیل شده است.ارزش کل بورس عربستان 383 میلیارد دلار و ارزش بورس استانبول ترکیه 218 میلیارد دلار است.
رشد ارزش بازار سهام ایران بهدنبال آن اتفاق افتاد که پس از نزول شدید قیمت نفت رقابت تنگاتنگی میان کشورهای منطقه برای جذب سرمایهگذاران خارجی از طریق بورسها به راه افتاده است بهطوری که به تازگی عربستان اعلام کرد قصد دارد ارزش بازار سهامش را دستکم تا سه برابر افزایش دهد. این کشورها در پی آن هستند که کاهش درآمدهای نفتی خود را جبران کنند تا دچار ضعف اقتصادی نشوند.
بنا به گفته محمد بن سلمان، جانشین ولیعهد عربستان، این کشور در حال آمادهسازی خود برای دوران افول نفت است و درنظر دارد با گسترش حجم صندوق سرمایهگذاری عمومی به حدود 2هزار میلیارد دلار به این هدف خود دست یابد. بر این اساس صندوق سرمایهگذاری عمومی عربستان در حال استخدام بانکداران ارشد جهان برای تبدیل این صندوق به یکی از بزرگترین صندوقهای ملی جهان است.
بلومبرگ هفته پیش اعلام کرد این صندوق که حدود 100میلیارد دلار سهام در شرکتهای داخلی عربستان دارد هماکنون در حال همکاری با شرکت بینالمللی کرنفری آمریکا برای استخدام افراد حرفهای برای پستهای کلیدی این صندوق است.
عربستان همچنین پیشتر اعلام کرده بود قصد دارد بخش قابل توجهی از سهام شرکت ملی نفت آرامکو را به فروش برساند تا پول حاصل از این فروش را به صندوق سرمایهگذاری عمومی منتقل و درآمد حاصل از سرمایهگذاری را به منبع درآمد عربستان تبدیل کند. این عرضه اولیه در سال 2017 انجام خواهد شد. هماکنون صندوق سرمایهگذاری عمومی عربستان سهام شرکتهای پتروشیمی و برخی بانکهای این کشور را در اختیار دارد.
بازار سهام ایران چه مسیری را طی میکند؟
با توجه به افزایش رقابتهای منطقهای آمارها نشان میدهد بورس تهران با روند آهسته تری در حال حرکت است. ارزش کل بازار سهام یکی از شاخصهایی است که براساس آن بورسهای دنیا با یکدیگر مقایسه میشوند و روند حرکت آن مسیر حرکت بورسها را نشان میدهد.
روند صعودی ارزش بورس تهران از ابتدای دهه 80 آغاز شد و در میانههای سال 83 در بالاترین نقطه به 42 میلیارد دلار رسید. در آن زمان ارزش هر دلار آمریکا کمتر از 900 تومان بود اما هماکنون ارزش هر دلار آمریکا دربازار آزاد در محدوده سه هزار و 450 تومان است.
روند صعودی ارزش بورس تهران در کل دهه 80 بهطور متناوب ادامه یافت و با آغاز دهه 90 شتاب صعودی بیشتری گرفت بهطوری که در ابتدای دهه 90 به مرز 144 میلیارد دلار رسید اما بهدلیل وقوع یک رکود شدید در بورس تهران ازدیماه سال 1392 ارزشکل بازار سهام ایران دستکم 70 میلیارد دلار افت کرد.
این روند از 15 دیماه پارسال همزمان با اجرای برجام متوقف و بار دیگر روند صعودی بازار سهام ایران آغاز شد بهطوری که از آن زمان تاکنون همگام با رشد ارزش سهام بورس تعداد شرکتهایی که بیش از یک میلیارد دلار در بورس ارزش دارند به 30 شرکت رسیده است. در این میان ارزش سهام هلدینگ خلیجفارس بهعنوان بزرگترین شرکت ایرانی که برای رقابت با شرکت سابیک عربستان تاسیس شده است بار دیگر به سطح هشت میلیارد دلار رسید.
ارزش سهام این شرکت که قبل از وقوع رکود به سطح 52 هزار میلیارد تومان هم رسیده بود، تحتتأثیر رکود در بورس به سطح 20 هزار میلیارد تومان کاهش یافته بود، اما اکنون روی موج صعود شاخصهای بورس ارزش سهام هلدینگ خلیجفارس به 28 هزار میلیارد تومان بازگشته است. این شرکت که چند سال پیش وارد بورس تهران شد متشکل از 15 شرکت بزرگ پتروشیمی ایران است. به غیراز این شرکت هماکنون شرکتهای همراه اول و مخابرات ایران بهترتیب با ارزشی معادل 4.2و3.8میلیارد دلار رتبههای بعدی بزرگترین شرکتهای بورس را در اختیار دارند.
برای عضویت در کانال پایگاه خبری تحلیلی عصرمالی می توانید از این آدرس به ما بپیوندید:
اتهام پولشویی بایننس باعث ریزش بازار شد؟
بورسان: بلومبرگ در روز دوشنبه از احتمال تخلف در عرضه اولیه رمزارز BNB گزارش داد.کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده در حال بررسی این موضوع است که صرافی ارز دیجیتال بایننس قوانین اوراق بهادار را هنگام عرضه اولیه توکن BNB در پنج سال پیش، زیر پا گذاشته است یا خیر.
تخلف در عرضه اولیه BNB
بایننس بزرگترین صرافی ارز دیجیتال جهان بوده و BNB پنجمین ارز دیجیتال بزرگ دنیا است.
عرضه اولیه و یا همان ICO رمزارز BNB در جولای ۲۰۱۷، در بهترین روزهای بازار و زمانی که ICOها به شدت داغ بودند، در چندین پلتفرم عرضه شد و صرافی بایننس تنها چند روز پس از آن افتتاح شد. به گزارش بلومبرگ، اگر حداقل یکی از ساکنان ایالات متحده ادعا کرده باشد که در ICO شرکت کرده است، آژانس میتواند تصمیم به پیگیری بورس های بزرگ دنیا آن بگیرد. SEC ادعا کرده است که بیشتر ارزهای دیجیتال اوراق بهادار هستند و علیه تعدادی از پروژههای ICO پرونده تشکیل داده است.
بنیانگذار و مدیر عامل بایننس، چانگ پنگ ژائو، که اغلب به عنوان "CZ" شناخته می شود، در یک پست وبلاگی در سال ۲۰۲۰ گفت که متن وایتپیپر BNB در ژانویه ۲۰۱۹ تغییر کرد زیرا امکان ایجاد سوتفاهم در امنیت برخی از نقاط آن وجود داشت. بازوی آمریکایی بایننس، Binance.US، اواخر همان سال ایجاد شد.
یافتهها مبنی بر اینکه BNB یک اوراق بهادار است میتواند بایننس را در موقعیتی مشابه با ریپل قرار دهد که پس از شکایت نهاد قانونگذاری از شرکت و دو تن از مدیران آن در دسامبر ۲۰۲۰به اتهام نقض قوانین، درگیر یک نبرد سخت دادگاه با SEC شد. ریپل استدلال می کند که توکن به عنوان یک وسیله مبادله و ارز دیجیتال بوده و نظریه حقوقی SEC ناقص است.
بایننس متهم به پولشویی شد
همچنین در تاریخ ۶ ماه مه، رویترز گزارش ویژه طولانیای منتشر کرد که در آن ادعا میکرد بایننس حداقل ۲.۳۵میلیارد دلار از تراکنشهای هک، کلاهبرداریهای سرمایهگذاری و فروش مواد مخدر را بین سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ پردازش کرده است. در این سالها احراز هویت بایننس و مبارزه با پولشویی توسط آن بسیار ضعیف بوده است.
از جمله موارد دیگر، رویترز به هک Eterbase اشاره می کند که برخی از درآمدهای حاصل از آن توسط گروه هکر کره شمالی Lazarus از طریق بایننس پولشویی شده است. همچنین ارتباط بایننس با گروه مواد مخدر روسی زبان هایدرا Hydra، از دیگر اتهامات وارد شده است.
یکی از سخنگویان بایننس یافتههای رویترز را رد کرد و صرافی در بیانیهای به فوربس گفت که این گزارش یک مقاله نادرست است که از اطلاعات قدیمی سال ۲۰۱۹ و گواهیهای شخصی تأیید نشده استفاده میکند.
بایننس در حال حاضر موضوع چندین تحقیق فدرال ایالات متحده، از جمله تحقیقات دیگر SEC است. کمیسیون معاملات آتی کالای ایالات متحده تحقیقاتی را در مورد شیوه های معاملاتی بورس در سال گذشته آغاز کرد.
در سال گذشته پس از بررسی فعالیتهای بایننس در بریتانیا، این صرافی از سوی اداره رفتار مالی متوقف شد. علاوه بر این، در ژوئن گذشته دستور توقف فعالیت بایننس در انتاریو نیز صادر شد.
تا یک سال گذشته موضوع احراز هویت در بایننس جدی نبود اما با زیر سوال رفتن بایننس و توقف فعالیت آن در چندین کشور، این صرافی به طور سفت و سخت به این موضوع تن داد. لذا بحث پولشویی تا قبل از آن شاید به دلیل عدم وجود احراز هویت بیشتر مطرح بوده باشد اما در حال حاضر اتهام وارد شده بیشتر بر بحث عرضه اولیه این رمزارز است.