سواپ (SWAP) در فارکس به چه معنا است؟

سرمایه ریسک پذیر همان مقدار پولی است که شما در صورت از دست دادن آن، به بخش اصلی زندگی خود صدمه نمی‌زنید. پیشنهاد می‌کنیم ابتدا با حساب دمو شروع به تمرین کنید.

مفاهیم اولیه فارکس

برای ورود به هر بازاری ابتدا باید با اصول اولیه و اصطلاحات رایج در آن بازار آشنا شد. لذا در این مقاله بر آنیم تا پرکاربردترین اصطلاحات رایج در بازار فارکس را شرح دهیم.

جفت ارز (Currency Pairs)

یکی از رایج‌ترین و پرکاربردترین اصطلاحات فارکس جفت ارزها یا ارز پایه در فارکس هستند. کل بازار بر این جفت ارزها استوار است؛ زیرا در فارکس شرایط به‌گونه‌ای است که هر ارز با ارز دیگر معامله می‌شود. اصلی‌ترین جفت ارزها هم همان‌هایی ست که دلار آمریکا در یک سر آن قرار دارد و طرف دیگر نیز پرطرفدارترین ارزهای جهان.

• EUR/USD (یورو در مقابل دلار)
• GBP/USD (پوند در مقابل دلار)
• USD/CHF (دلار در مقابل فرانک سویس)
• USD/JPY (دلار در مقابل ین ژاپن)

چهار جفت ارز فوق را جفت ارزهای اصلی (Major Currency) می گویند.

جفت ارزهای فرعی Cross Pairs

به جفت ارزهایی گفته می‌شود که دلار آمریکا در آن وجود ندارد. در صورتی که در یک جفت ارز دلار ایالات متحده وجود نداشته باشد آن را ارز متقاطع (Cross Rate) می نامند. مانند: EUR/JPY- GBP/CHF- AUD/CAD

اسپرد (Spread)

اسپرد یکی دیگر از پرکاربردترین اصطلاحات فارکس است و درواقع تفاوت قیمت بین نرخ و خرید و فروش در بازار فارکس را نشان می‌دهد. در بازار فارکس، برای هر جفت ارز در هر لحظه دو قیمت متفاوت وجود دارد. یکی قیمتی است که شما می توانید در آن قیمت خرید انجام دهید (این نرخ را Ask می گویند) و دیگری قیمتی است که شما می توانید در ان قیمت سواپ (SWAP) در فارکس به چه معنا است؟ فروش انجام دهید (این قیمت را Bid می گویند) تفاوت این دو قیمت را اسپرد (Spread) می نامیم.این هزینه‌ای است که معامله‌گران برای ورود به معامله باید بپردازند. هر چه اسپرد کوچک‌تر باشد به نفع معامله‌گران است. بروکرها نیز از همین طریق کسب درآمد می‌کنند.

بروکر

برای فعالیت در بازار بورس به‌ تنهایی نمی‌توانید معامله کنید. معاملات شما وابسته به یک رابط به نام کارگزار است. در بازار فارکس نیز به همین‌گونه پیش می‌رود. تمام معاملات با کمک واسطه‌ای به نام کارگزار یا همان بروکر فارکس انجام می‌پذیرد. پیش از وارد شدن به این بازار بروکر موردنظر خود را شناسایی کرده و پس از ثبت‌نام و طی مراحلی توانایی انجام معامله را خواهید داشت.

پیپ (PIP)

پیپ یکی دیگر از اصطلاحات فارکس است که ممکن است برای شما ایجاد سؤال کند. پیپ کوتاه شده Price Interest Point است. کوچک‌ترین واحد ارزش نرخ ارز است. معمولاً شامل چهارمین رقم اعشار در نرخ می‌شود. برای مثال اگر نرخ هر دلار به یورو ۳۴۲۵/۲ باشد و بعد از مدتی به ۴۲۲۸/۲ تغیر کند می‌گوییم ۳ پیپ تغییر را تجربه کرده است. در بازار فارکس از پیپ جهت مشخص کردن سود و زیان استفاده می‌کنند. ارزش پولی پیپ به عوامل مختلفی ازجمله، ارز در حال معامله، نرخ ارز و مقدار معامله بستگی دارد.

قیمت خریدوفروش (Bid & Ask)

به‌ طور کل ارزها در سرتاسر جهان دو قیمت دارند. یک قیمتی که می‌توانید ارز را خریداری کنید که به آن Ask می‌گویند و دیگری قیمتی است که در آن فروش انجام می‌دهید و به Bid شهرت دارد. تفاوت بین این دو نرخ بستگی به بروکر شما دارد اما معمولاً بین ۲ تا ۷ پیپ متغیر است.

در نظر داشته باشید که معمولاً نرخ فروش به شما از نرخ خرید از شما گران‌تر است و این ویژگی بازار ارز می‌باشد.

ارز پایه

ارز پایه در یک جفت ارز همیشه همان ارزی است که در سمت چپ قرار دارد. برای مثال در جفت ارز EUR/USD یورو که در سمت چپ قرار دارد به‌عنوان ارز پایه در نظر گرفته می‌شود.

پوزیشن

در دنیای اصطلاحات فارکس به هر معامله‌ای که در این بازار انجام می‌شود یک پوزیشن می‌گویند.

لات درواقع معادل ۱۰۰۰۰۰ واحد از ارز پایه می‌باشد.

مارجین

یک حساب اعتباری است که شما حق برداشت از آن را ندارید و تنها با آن معامله می‌کنید. مارجین معمولاً بین ۲۰ الی ۵۰۰ برابر موجودی اولیه به شما اعتبار می‌دهد و این مقدار بستگی به بروکر شما دارد.

مارجین کال

گاهی ممکن است تریدر در بازار فارکس چنان دچار ضرر و زیان بشود که حساب موجودی‌اش حتی از اعتباری که مارجین به او داده کمتر شود. در چنین شرایطی بروکر نگران می‌شود که نکند با ادامه این روند موجودی شما صفر شده و الباقی ضرر و زیان‌ها به گردن بروکر بیفتد بنابراین یک یا تمامی پوزیشن های شما را می‌بندد تا از ضرر بیشتر شخص تریدر جلوگیری کند.

سواپ (Swap)

از آنجایی‌که معامله در فارکس توسط بروکرها انجام می‌گیرد بنابراین باید به تعداد معاملاتی که در روز انجام می‌شود در حساب خود موجودی داشته باشند؛ اما ازآنجایی‌که این رقم چیزی در حدود ۶ میلیارد دلار می‌شود بنابراین برای تأمین چنین اعتباری ناچار است که از بانک وام گرفته و در پایان هرروز آن را تسویه کند.

بهره این وام به نسبت معاملاتی که هر تریدر انجام می‌دهد از حساب او کسر خواهد شد. درصورتی‌که پوزیشن فارکس شما بیشتر از ۲۴ ساعت باز باشد برای آن باید هزینه‌ای پرداخت که به آن سواپ گفته می‌شود در واقع بهره وام روز بعد است. برخی کارگزاری‌ها حساب‌های بدون سواپ دارند. سواپ یکی از پرکاربردترین اصطلاحات فارکس است.

13.سفارشات آنی

در این نوع سفارش شخص معامله‌گر خود مستقیماً خرید یا فروش جفت ارز را با توجه به نرخی که همان لحظه وجود دارد انجام می‌دهد.

سفارشات برای اجرا در آینده

در این نوع سفارشات شخص معامله‌گر با توجه به تحلیلی که از بازار دارد به کمک نرم افزار تکنیکال پیش‌بینی می‌کند که قیمت یک جفت ارز در آینده با سیر صعودی یا نزولی مواجه می‌شود بنابراین پیش از آنکه این اتفاق بیفتد در نرم‌افزار بروکر خود تعریف می‌کند که اگر قیمت جفت ارز مدنظر به قیمت X رسید آن را خریداری کرده یا به فروش برساند.

در اینجا تریدر به‌صورت غیرمستقیم سفارشات خرید یا فروش خود را ثبت می‌کند. این نوع سفارشات به شکل‌های مختلفی انجام می‌شود: Buy Limit، Sell Limit، Buy Stop و Sell Stop

Buy Limit

تریدر پیش‌بینی می‌کند که قیمت ارز پس از رسیدن به نقطه حمایت روند صعودی خود را شروع کند بنابراین در نرم‌افزار تعریف می‌کند که هنگام برگشت قیمت از سطح حمایتی مقداری از آن ارز را که برایش مشخص کرده‌اید خریدار کند.

Sell Limit

این حالت درست برعکس حالت قبل است. پیش‌بینی می‌شود قیمت ارز پس از طی کردن یک‌روند صعودی و رسیدن به نقطه مقاومت، مقاومت را نشکسته و به یک سیر نزولی برسد. در چنین شرایطی تریدر در نرم‌افزار تعریف می‌کند که ارزها در قیمت در حال برگشت به فروش برسند.

Buy Stop

زمانی است که معامله‌گر سفارش خود را بالاتر از قیمت حال حاضر بازار تعیین و ثبت می‌کند.

Sell Stop

در این حالت تریدر سفارش خود را در قیمتی کمتر از قیمت کنونی ثبت می‌کند.

سفارشات (OCO (One Cancels the Order

یکی دیگر اصطلاحات فارکس در زمینه سفارشات. به این صورت است که هرگاه یکی از سفارشات زودتر فعال شد و انجام گرفت سفارش دیگر خودبه‌خود کنسل شود. این مدل از سفارشات سعی در ذخیره سود و جلوگیری از ضرر و زیان می‌شود.

سفارشات Loop

گاهی ممکن است بازار برای مدت طولانی‌تری در بین دو حالت مقاومت و حمایت در حال نوسان باشد. در چنین شرایطی معامله‌گر دو سفارش برای سیستم تعریف می‌کند. یکی اینکه خرید در محدوده قیمت حمایت و دیگری فروش در محدوده قیمت مقاومت انجام پذیرد.

Brokerage Fee.17

کمیسیونی است که بروکرها در ازای انجام معاملات تریدر از او دریافت می‌کنند.

Settlement Price .18

آخرین قیمت معامله‌شده محصول یا جفت ارزی خاص در روز گذشته.

Speculators .19

درواقع معامله ‌گرانی هستند که در پی حداکثر استفاده از وضعیت بازار هستند.

Exchange rate

این مفهوم، به معنی این است که به ازای تبدیل ارز اول به ارز دوم، چه میزان ارز دوم به شما تعلق می‌گیرد؛

تریدر

به کسی که در بازار فارکس و یا دیگر بازارهای مالی مانند بورس، آتی و CFD معامله میکند، معامله گر یا TRADER میگویند.

اصطلاحات رایج بازار فارکس

مجله افیکس کار: در این مقاله با اصطلاحات رایج بازار فارکس آشنا میشوید.

جفت ارز چیست؟

جفت ارزها از مهم‌ترین اصطلاحات فارکس محسوب می‌شوند. این اصطلاح به نوعی به پایه و اساس بازار فارکس اشاره دارد. در واقع بازار فارکس به گونه‌ای طراحی شده است که هر ارز با ارز دیگر معامله می‌شود. این مفهوم به این معنی است که قیمت هر ارز نسبت به قیمت ارز دیگر به چه نسبت قیمتی است. جفت ارز جز مفاهیم پایه در بازار فارکس محسوب می‌شود.

جفت ارزهای اصلی

اصلی‌ترین جفت ارزها عبارت‌اند از:
EUR/USD یورو در مقابل دلار
GBP/USD پوند در مقابل دلار
USD/CHF دلار در مقابل فرانک سوئیس
USD/JPY دلار در مقابل ین ژاپن

جفت ارزهای فرعی (Cross Pairs)

این از آن دسته اصطلاحات فارکس است که از یک مفهوم دیگر نشات گرفته است. جفت ارزهای فرعی در واقع همان مفهوم جفت ارز گفته شده در بالا را دارد با این تفاوت که در یک سوی آن دلار آمریکا وجود ندارد.

اسپرد (Spread)

یکی از رایج‌ترین اصطلاحات بازار فارکس اسپرد است. در دید اول به نظر مفهومی عجیب و بزرگ و گسترده می‌آید؛ اما به ساده‌ترین زبان اسپرد همان مفهوم کارمزد در بازار بورس ایران را دارد؛ یعنی تفاوت بین قیمت خرید و فروش که معامله‌گر برای ورود به این سهام باید آن را بپردازد. مسلماً هر چه این عدد کوچک‌تر باشد به نفع معامله‌گر خواهد بود.

بروکر از مهمترین اصطلاحات فارکس

یکی از قوانین ثابت در دنیای بازارهای مالی حضور کارگزار است. کارگزاری مزایای بسیاری برای بازار دارد که در اینجا چندان محل بحث نمی‌تواند قرار بگیرد. بروکر همان کارگزاری است که در بازار فارکس یا سایر بازارهای بین‌المللی فعالیت می‌کنند. این از اصطلاحات فارکس است که در بازار ارزهای دیجیتال نیز به‌وفور شنیده می‌شود.

پیپ

یکی دیگر از مهم‌ترین اصطلاحات رایج فارکس که بین حرفه‌ای‌های بازار بسیار شنیده می‌شود پیپ است. این بار پیپ کشیدنی نیست! بلکه راهی برای محاسبه سود و ضرر یک سهم محسوب می‌شود. پیپ به کوچک‌ترین واحد تغییر قیمت یک سهم اطلاق می‌شود؛ یعنی اگر نرخ دلار به ۱٫۱۹۶۱ باشد و بعد از مدتی به ۱٫۱۹۶۴ تبدیل شود، می‌گوییم این قیمت ۳ پیپ تغییر داشته است.

Ask

از اصطلاحات فارکس که بسیار هم رایج است؛ زیرا تمام کار معامله‌گر با این کلمه و اصطلاح می‌باشد. این اصطلاح به معنی قیمت خرید یک ارز است.

Bid

این اصطلاح معمولاً در کنار Ask به‌کاربرده می‌شود و معنی آن قیمت فروش ارز است.

ارز پایه چیست؟

برای فعالیت در بازار فارکس باید بدانید مفهوم ارز پایه چیست. ارز پایه ارزی است که همیشه در سمت چپ قرار می‌گیرد و مبنی قیمتی داده‌شده محسوب می‌شود. مثلاً در جفت ارز EUR/USD یور به عنوان ارز پایه مطرح می‌شود.

پوزیشن

از اصطلاحاتd که بسیار شنیده می‌شود پوزیشن است. این اصطلاح به معنی انجام هر گونه معامله خرید یا فروش در بازار فارکس است.

لات LOT

به هر ۱۰۰ هزار واحد از ارز پایه اطلاق می‌شود.

مارجین

یک نوع حساب اعتباری است که حدود ۲۰ تا ۵۰۰ برابر موجودی شما خواهد بود. شما حق برداشت از مارجین را نخواهید داشت و تنها از آن برای انجام معاملات استفاده می‌کنید. مارجین جز اصطلاحات فارکس محسوب می‌شود که بر اساس نوع کارگزاری مقدار مختلفی به خود می‌بیند.

مارجین کال

این از کلمه از اصطلاحات فارکس یک نوع واکنش امنیتی و دفاعی بروکر در برابر ضررهای شما محسوب می‌شود. زمانی که سهامدار به‌اندازه‌ای ضرر کرده است که موجودی حساب او از اعتبار مارجین داده شده کمتر شده، بروکر احساس خطر می‌کند. ازاین‌رو تمام پوزیشن های این معامله‌گر را می‌بندد تا از ضررهای بعدی جلوگیری کند.

سوآپ در فارکس چیست؟

اصطلاح سواپ Swap در بازارهای مالی دیگر نیز معمولاً شنیده می‌شود. چرا که اصطلاحی است که به بانک‌ها مربوط می‌شود. معنی سواپ در فارکس همان بهره بانکی است. در اینجا مهم نیست که چرا بروکر ها اقدام به دریافت وام و ملزم به پرداخت بهره می‌شوند. مهم این است که بدانید اگر پوزیشن شما بیش از ۲۴ ساعت باز باشد، مشمول پرداخت سواپ می‌شوید. البته برخی از بروکرها برای جذب معامله‌گر معاملات بدون سواپ را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند.

سفارشات آنی

این جزئی از اصطلاحات فارکس محسوب می‌شود که به‌صورت روزانه با آن درگیر هستید. این اصطلاح به‌نوعی همان معاملات آنلاین و برخط بازار ایران محسوب می‌شود. وقتی شما به‌صورت مستقیم و با توجه به قیمت خریدوفروش اقدام به معامله جفت ارز می‌کنید، سفارش آنی انجام داده‌اید.

اجرا در آینده

این از مفهوم از اصطلاحات فارکس بسیار جذاب است. شما می‌توانید در نرم افزارهای مختلف تکنیکالی، قیمت‌هایی را برای خرید و فروش مشخص کنید، سپس نرم افزار هر زمان که بازار به قیمت‌های مدنظر رسید اقدام به خرید یا فروش می‌کند. این مفهوم شامل چهار زیر عنوان: Buy Limit، Sell Limit، Buy Stop و Sell Stop می‌شود.

Buy Limit

در حالی که تریدر پیش‌بینی می‌کند قیمت سهم بعد از برخورد به یک خط حمایتی، تغییر روند می‌دهد، دستور خرید را ثبت می‌کند تا در آن نقطه خرید شود.

Sell Limit

زمانی که معامله بر اساس تحلیل خود می‌داند روند صعودی سهم بعد از رسیدن به یک مقاومت تمام خواهد شد، سفارش فروش خود را در آن نقطه ثبت می‌کند.

Buy Stop

از رایج‌ترین اصطلاحات فارکس محسوب می‌شود. زمانی است که تریدر قیمت خود را بیش از قیمت تعیین شده در بازار ثبت می‌کند.

Sell Stop

این نیز زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت تعیین شده توسط تریدر کمتر از قیمت بازار باشد.

سفارشات OCO

یکی دیگر از اصطلاحات فارکس مربوط به سفارش گذاری است. این اصطلاح به این معنی است که وقتی یکی از سواپ (SWAP) در فارکس به چه معنا است؟ شرایط سفارش‌های بالا برقرار شود، بقیه سفارش‌ها لغو می‌شود.

LOOP

یکی از مهم‌ترین اصطلاحات فارکس در زمینه سفارش گذاری است. این اصطلاح زمانی به کار می آید که بازار میان دو خط روند حمایتی و مقاومتی قرار دارد و اصطلاحاً رنج می‌زند. در این حالت تریدر یک سفارش خرید در حمایت و یک سفارش فروش در مقاومت سواپ (SWAP) در فارکس به چه معنا است؟ ثبت می‌کند که به این فرایند LOOP گفته می‌شود.

Brokerage Fee

کارمزد بروکرها به ازای سفارش‌هایی است که انجام می‌دهد.

Settlement Price

آخرین قیمتی است که سهم یا جفت ارز در روز گذشته با آن معامله‌شده است.

Speculators

این از اصطلاحات فارکس است که همه آن را دوست دارند! معامله‌گرانی که در هر شرایطی از بازار استفاده می‌کنند را Speculators می‌گویند.

Exchange rate

این مفهوم، به معنی این است که به ازای تبدیل ارز اول به ارز دوم، چه میزان ارز دوم به شما تعلق می‌گیرد؛ یعنی Exchange rate EUR/USD= 1.13 به ازاری تبدیل یورو به دلار شما ۱٫۱۳ دلار دریافت کرده‌اید.

با ۵ دسته‌بندی خبرساز و موفق حوزه دیفای آشنا شوید!سواپ (SWAP) در فارکس به چه معنا است؟

وبسایت BeInCrypto نگاهی به پنج مورد از محبوب‌ترین دسته بندی‌های دیفای که در این فصل آلتکوین خبرساز شده‌اند، می‌اندازد. به نظر می‌رسد بازارهای ارز دیجیتال کاملا در حال جابه‌جایی است. سال گذشته پروژه‌های جدیدی در فضای Defi شکل گرفت که منجر به تغییراتی شد. بررسی و آشنایی با دسته بندی دیفای می‌تواند ما را با تغییراتی که در بازار ارزهای دیجیتال در حال رخ دادن است آشنا کند.

دسته بندی دیفای

فضای امور مالی غیرمتمرکز به ۵ دسته کلی تقسیم می‌شود که پروژه‌ها و توکن‌های Defi‌ در این دسته بندی‌ها جای می‌گیرند. این دسته بندی‌ها شامل صرافی‌های غیرمتمرکز، پلتفرم‌های وامدهی و وامگیری، مشتقات، استیکینگ لوریج شده و بیمه هستند. در ادامه به معرفی این موارد می‌پردازیم تا ببینیم کدام پروژه‌ها در کجا جای می‌گیرند.

۱- صرافی‌های غیرمتمرکز

صرافی غیرمتمرکز (DEX) نوعی صرافی ارز دیجیتال است که معاملات همتا به همتا را بدون نیاز به یک نهاد مرکزی ممکن می‌کند. آن‌ها اساسا یک سری قرارداد هوشمند هستند که به صورت خودکار و بدون دفتر مدیریت سفارش‌ها، مبادله دو یا چند رمز ارز را به‌ صورت خودکار انجام می‌دهند.

صرافی‌های غیرمتمرکز پایه‌های اصلی فضای امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) هستند که اخیرا رونق گرفته‌اند. محبوب‌ترین صرافی دکس یونی سواپ (Uniswap) است که در سال ۲۰۱۸ راه‌اندازی شد و خدمات مختلفی مثل مبادله یا سواپ (Swap) ارائه می‌دهد.

نمونه‌های مشهور دیگر شامل سوشی سواپ (SushiSwap) بر روی شبکه اتریوم، ونوس (Venus) و بایننس دکس (Binance DEX) بر روی زنجیره هوشمند بایننس (BSC) هستند.

۲- وام‌دهی/ وام گیری

دومین گروه از دسته بندی دیفای مبحث وامدهی و وام گیری است. سال گذشته، پروژه‌های جدیدی در فضای Defi‌ ظهور کردند که به کاربران ارز دیجیتال اجازه می‌دهند دارایی‌های رمز ارز وام بگیرند یا دارایی‌های خود را به عنوان وام به دیگران ارائه کنند. این فرآیند که به عنوان Lending شناخته می‌شود، نیازمند این است که دارندگان رمز ارز، دارایی‌های خود را برای مدت زمانی معین به یک پلتفرم متعهد کنند؛ سپس این دارایی‌های ارز دیجیتال به وام‌گیرندگان وام داده می‌شود و آن‌ها سود آن را پرداخت می‌کنند.

اکثر پلتفرم‌های وام‌دهی، وام‌گیرندگان را ملزم به ارائه دارایی‌های دیگر به عنوان وثیقه می‌کنند. بخشی از سود وام دریافتی خرج هزینه‌های عملیاتی پلتفرم می‌شود و باقی به وام‌دهنده باز می‌گردد. درصد سود سالانه (APY) بازده احتمالی لندینگ در یک پلتفرم را برای یک سال اندازه‌گیری می‌کند. صرافی‌های غیرمتمرکز همچنین از استیکینگ برای اطمینان از وجود نقدینگی برای Swap‌ها استفاده می‌کنند. نمونه‌هایی از چنین پلتفرم‌هایی شامل آوه (Aave) و کامپوند (Compound) هستند.

۳- مشتقات

مشتقات، بخش جدیدتری در دسته بندی دیفای است. این‌ها قراردادهایی هستند که ارزش آن‌ها به یک دارایی خاص مرتبط است. قراردادهای آتی، یکی از انواع این مشتقات است که به طرفین اجازه می‌دهد تا در مورد قیمت خرید یک دارایی در یک زمان خاص در آینده توافق کنند.

قراردادهای آپشن، همانطور که از نام آن پیداست، امکان انجام این کار را بدون تعهد فراهم می‌کنند. در فضای Defi دارندگان ارز دیجیتال می‌توانند از مشتقات برای ردیابی مقادیر خاص مانند ارزش کل قفل شده (TVL)، تورم قیمت، یا حتی هزینه‌های تراکنش اتریوم استفاده کنند.

برای مثال، یک همکاری جالب اما تا حدودی پیچیده بین اوما (UMA) و یام (Yam) در حال انجام است که قرار است هزینه‌های تراکنش اتریوم را به عنوان وثیقه ارائه دهد.

۴- استیکینگ لوریج ‌شده

بعضی پلتفرم‌های امور مالی غیرمتمرکز اکنون به کاربران اجازه می‌دهند تا برای استیک کردن وام بگیرند. این روشی برای به حداکثر رساندن درآمد تامین‌کنندگان نقدینگی است که دارایی‌های یک پلتفرم را تامین می‌کنند. با این حال، مانند هر موقعیت لوریج شده، کاربران باید سود وام را پرداخت کنند و خطرات مربوط به آن را – مانند ضرر ناگهانی – بپذیرند. این گروهی دیگر از دسته بندی دیفای این روزها است.

با این وجود پلتفرم‌هایی مانند نسخه دوم آلفا هومورا (Alpha Homora v2) که به تازگی راه‌اندازی شده‌اند بسیار محبوب هستند. در چهار روز بعد از راه‌اندازی آن رقم ۲۰۰ میلیون دلار در آن استیک شده است.

۵- بیمه

آخرین گروه از دسته بندی دیفای به بیمه اختصاص دارد. همان‌طور که در چهارم فوریه دیدیم، سوءاستفاده‌ها هنوز هم اتفاق می‌افتند و توسعه سریع می‌تواند کاربران را در معرض خطر قرار دهد. اگرچه فضای Defi نیز قابل بیمه کردن است. پروتکل کاور (Cover) احتمالا معروف‌ترین بیمه پلتفرم‌هاست. این پلتفرم به کاربران این امکان را می‌دهند که از طریق استیکینگ در بیمه سرمایه‌گذاری کنند.

با این حال حتی این موارد هم پتانسیل خطا دارند و این در حالی است که خود کاور مدت زیادی نیست که دچار یکی از همین مشکلات شده است. با این وجود، رقبای دیگری نیز وجود دارند؛ مانند Bridge Mutual و پروتکل بیمه دیفای (DeFi Insurance Protocol) – که به درستی نامگذاری شده است. قطعا این فضا نیز قابل توجه است و باید ببینیم در آینده چه اتفاقی برای بیمه امور مالی غیرمتمرکز رخ خواهد داد.

جمع بندی

دنیای دیفای با این که از چند سال قبل وجود داشته، اما از سال ۲۰۲۰ بسیار محبوب شده است. Defi مخفف Decentralized Finance به معنی امور مالی غیرمتمرکز است و شامل تمام کسب و کارها و پلتفرم‌هایی می‌شود که بدون نیاز به واسطه امور مالی را انجام می‌دهند. این فضا دارای ۵ دسته بندی است که در این مقاله به معرفی آنها پرداختیم. نظر شما چیست؟ آینده دیفای را چگونه می‌بینید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

انواع قراردادهای مالی – بررسی تفاوت آنها با یکدیگر

قرارداد مالی واژه ای آشنا و پرکاربرد است که این روزها بارها آن را از منابع مختلف شنیده و یا خوانده ایم. گستردگی این واژه به قدری است که حتی خودمان بارها در سخنان متداول روزانه آن را به کار میبریم اما شاید درک درستی نسبت به آن نداشته باشیم.

به راستی آیا تاکنون از خود پرسیده اید قرارداد مالی چیست؟ یک قرارداد مالی شامل چه مواردی میشود؟ و یا اصلا چند نوع قرارداد مالی وجود دارد و شرایط هرکدام به چه صورت است؟

همین موضوع باعث شد تا در این مقاله به بررسی کامل انواع قراردادهای مالی بپردازیم تا از این پس بتوانیم دید کاملتر و درک صحیح تری نسبت به این واژه‌ی نام آشنا داشته باشیم، پس با ما همراه باشید.

مشاهده بیشتر: دوره آموزش جامع فارکس ، تخصصی ترین آموزش فارکس و بورس جهانی

قرارداد مالی چیست؟

قرارداد مالی در تعریف به معنای نوعی توافقنامه یا قراردادی است که در آن طرفین قبول می‌کنند اختیار خرید، فروش، قرض دادن و یا بازخرید نوعی دارایی مالی را داشته باشند.

در این راستا همانطور که می دانید هر قرارداد متشکل از شروط (مفادی) است که اگر توسط هر یک از طرفین نقض شوند، طرف دیگر می‌تواند طبق قوانین کشور مربوطه یا مفاد همان قرارداد تقاضای جبران خسارت نماید.

حال که دانستیم قرارداد مالی سواپ (SWAP) در فارکس به چه معنا است؟ چیست، وقت آن رسیده تا در ادامه به توضیحات کاملتری در مورد انواع قرارداد مالی بپردازیم.

مشاهده بیشتر: آموزش پیشرفته فارکس

آشنایی با انواع قراردادهای مالی

قراردادهای مالی همانطور که از نامشان پیداست معمولا شامل اوراق بهادار، ارز، کالا، نرخ بهره و یا دیگر انواع منافع اقتصادی و مالی میباشند. به بیانی ساده تر میتوان به نمونه قرارداد مالی بین دونفر تحت عنوان کارفرما و پیمانکار اشاره کرد که معمولا شخص پیمانکار، در ازای دریافت مبلغی، خدمت خاصی را ارائه میدهد.

انواع قراردادهای مالی، به طور کلی به پنج نوع تقسیم بندی میشوند:

1. قراردادهای آتی
2. قراردادهای کاهش ریسک یا هجینگ
3. قرارداد خدمات مالی
4. قرارداد اختیارات (اختیار معامله)
5. قرارداد تبادل یا سواپ

در ادامه به توضیح هرکدام از این نوع قراردادها خواهیم پرداخت.

بررسی قراردادهای آتی (Future contracts)

همانطور که می دانید کلمه آتی یا معادل انگلیسی آن Future، به معنای آینده می باشد. لذا قراردادهای آتی (قرارداد آینده)، اشاره به آن دسته از انواع قراردادهای مالی دارد که طرفین توافق میکنند دارایی مشخصی را در زمانی مشخص (درآینده) با قیمتی مشخص معامله کنند.

حال در این میان، مورد معامله میتواند نوعی ابزار مالی و یا کالا باشد. همچنین لازم به ذکر است اغلب قراردادهای آتی در ازای پرداخت معادل پولی یا کالای قید شده در قرارداد کامل میشوند.

حال که به معرفی قراردادهای آتی پرداختیم، خوب است بدانید که یکی از مزایای مهم این نوع قرارداد برای معامله گران، استفاده از قابلیت اهرم بالایی است که برای آنان فراهم می نماید. این موضوع خود میتواند به معامله گر کمک کند که معاملات خود را به صورت دوسویه (خرید یا فروش) داشته باشد.

لذا در این صورت معامله گران میتوانند با دیدگاه افزایش قیمت آینده کالا (نسبت به حال حاضر) اقدام به سواپ (SWAP) در فارکس به چه معنا است؟ خرید کنند و یا بالعکس، با تصور کاهش قیمت کالای مذکور در آینده، اقدام به فروش آن نمایند.

در نهایت نیز، پس از انعقاد قرارداد آتی، طرفین ملزم هستند که طبق تاریخ و قیمت قید شده، دست به معامله (خرید یا فروش) بزنند.

حال که به شرح این نوع قرارداد مالی پرداختیم، اجازه دهید به منظور شفاف تر شدن موضوع، مطالب گفته شده را در قالب مثالی بیان کنیم.

مثال: کالایی را در نظر بگیرید که امروز، هر واحد آن ۱۰۰۰ تومان معامله میشود. حال طبق تحلیلی که از بازار انجام داده ایم، میدانیم که این کالا در آینده به قیمت هر واحد ۲۰۰۰ تومان خواهد رسید. لذا در این صورت می توانیم با فروشنده قرارداد مالی از نوع آتی ببندیم به گونه ای که در تاریخی مشخص، کالا را به همان قیمت هر واحد ۱۰۰۰ تومان از او خریداری نماییم.

حال فرض کنید در تاریخ مذکور، قیمت کالا به ۱۸۰۰ تومان رسیده باشد. از جایی که ما مطابق قرارداد با همان قیمت قبلی ۱۰۰۰ تومان خرید میکنیم، لذا موفق به کسب ۸۰۰ تومان سود در هر واحد کالا شده ایم.

اما توجه داشته باشید که عکس این قضیه هم میتواند رخ دهد و چنانچه در تاریخ قید شده، قیمت کالا کمتر از ۱۰۰۰ تومان در بازار شده باشد (به طور مثال ۷۵۰ تومان)، ما همچنان موظف به خرید کالا با همان نرخ ۱۰۰۰ تومان خواهیم بود؛ که در اینصورت 250 تومان متضرر خواهیم شد.

همچنین مثال فوق برای حالت فروش نیز اتفاق می افتد و چنانچه دیدگاه کاهش قیمت کالا نسبت به بازار داشته باشیم، میتوانیم با یک قرارداد آتی، اقدام به فروش محصول در آینده، با قیمت امروز نماییم. سپس در تاریخ سررسید قرارداد، چنانچه طبق تحلیل، قیمت کاهش یافته سواپ (SWAP) در فارکس به چه معنا است؟ باشد موفق به کسب سود شده ایم و بالعکس در صورت افزایش قیمت محصول، دچار ضرر خواهیم شد. برای درک بهتر این مورد میتوانید مثالی را در کامنت همین مقاله درج کنید، حتما به آن پاسخ خواهیم داد.

بررسی قراردادهای کاهش ریسک (Hedging)

به طور کلی واژه Hedge به معنای پوشش ریسک میباشد و لذا وقتی در یک قراردادمالی از این واژه استفاده میگردد، اشاره به روش هایی دارد که بتوانند به نوعی ریسک را پوشش و یا کاهش دهند.

از آنجا که هر سرمایه داری ممکن است نسبت به ضرر دیدن در یک سرمایه گذاری نگران باشد، در این شرایط یکی از راه های مدیریت ریسک، بستن قرارداد کاهش ریسک یا هجینگ میباشد.

این روش بدین صورت است که به طور مثال سرمایه گذار بخشی از سرمایه خود را در پروژه الف سرمایه گذاری میکند. اما از آنجا که امکان ضرر به سبب کاهش قیمت وجود دارد لذا سرمایه گذار همزمان بخش دیگری از سرمایه را در پروژه ب سرمایه گذاری میکند. توجه داشته باشید که معمولا باید نوعی تناسب بین دو سبد سرمایه گذاری وجود داشته باشد به نحوی که رشد یکی، موجب ریزش دیگری شود و بالعکس (در واقع نوعی رابطه معکوس بین دو سبد برقرار باشد).

حال چنانچه سرمایه گذار در پروژه ای متحمل ضرر گردد، سود حاصل از سبد دیگر، این ضرر را پوشش خواهد داد.

بررسی قراردادهای خدمات مالی

این نوع قرارداد مالی معمولا بین یک نفر و یک مشاور مالی بسته می شود. همچنین اصولا قراردادهای خدمات مالی، به یکی از دو صورت زیر خواهند بود:

• خدمات مشاوره مالی، که در آن مشاور، راهکارهای موجود را در اختیار شما قرار میدهد (دقت کنید در حکم مشاور، خدمات ارائه میگردد).
• خدمات مدیریت مالی، که در آن فرد مشاور، مستقیما مدیریت سرمایه را به دست میگیرد.

همانطور که در نوع دوم اشاره شد، این نوع قرارداد به عنوان قرارداد مدیریت سرمایه گذاری منعقد می شود؛ که در این حالت، مشاور مالی، سرمایه گذاری های شما را در بورس، املاک، صنایع و . مطابق با نوع قرارداد مدیریت می کند.

بررسی قراردادهای اختیار معامله (Options)

قراردادهای اختیار معامله یا آپشن، همانند قراردادهای آتی بوده با این تفاوت که در قراردادهای آتی همانطور که قبلا اشاره شد، طرفین ملزم به انجام معامله در تاریخ سررسید هستند در حالی که در این نوع قرارداد، الزامی در کار نیست. به عبارت دیگر، این اختیار به افراد داده میشود تا در موقع سررسید، نسبت به انجام معامله و یا انصراف از آن تصمیم گیری نمایند.

این نوع قرارداد مالی از منظر نحوه اجرا معمولا به دو نوع کلی زیر تقسیم میشود:

1. اختیار معامله آمریکایی
2. اختیار معامله اروپایی

قراردادهای اختیار معامله آمریکایی در هر زمانی از قرارداد تا فرارسیدن زمان سررسید، قابل اجرا میباشند در حالی که قراردادهای اختیار معامله اروپایی فقط در تاریخ سررسید قابلیت اجرا دارند.

همچنین معمولا نوع دیگری از دسته بندی برای قراردادهای اختیار معامله وجود دارد که بر اساس نوع قرارداد، تقسیم بندی انجام شده و به دو نوع زیر میباشند:

1. اختیار خرید (Call option)
2. اختیار فروش (Put option)

حال چنانچه تصور کنید که یک دارایی در آینده افزایش قیمت خواهد داشت، می توانید یک قرارداد اختیار خرید با قیمت کنونی ببندید. طبیعتا چنانچه در آینده قیمت کالا بیش از قیمت کنونی (به علاوه مبلغی که برای قرارداد پرداخت کرده اید) باشد، شما سود کرده اید.

و برعکس قضیه بالا چنانچه تصور کنیم دارایی مربوطه در آینده کاهش قیمت خواهد داشت، می توانید قرارداد اختیار فروش یا Put option به قیمت کنونی ببندید و در نهایت از کاهش قیمت کالا در آینده سود ببرید.

بررسی قراردادهای تبادل یا سواپ (Swap)

سواپ در لغت به معنای عوض کردن و در اصطلاح معاملاتی به توافقی میان طرفین جهت معاوضه جریان نقدی در آینده اطلاق میگردد. به بیانی ساده تر، سواپ توافقی بین دو طرف میباشد که در آن مجموعه ای از جریان های نقدی آتی را با یکدیگر معاوضه میکنند.

معمولا در یک قرارداد Swap یک طرف معامله مبلغی را بر حسب یک متغیر تصادفی (نرخ ارز، بهره و . ) پرداخت می نماید که بدان پرداخت متغیر یا شناور(floating) میگوییم. در حالی که طرف دیگر قرارداد مبلغی را به صورت ثابت (و یا در برخی موارد شناور بر اساس متغیر دیگری) پرداخت می نماید.

توجه داشته باشید که در این گونه معاملات باتوجه به ماهیتی که دارند، اصطلاح رایج خریدار و فروشنده برای طرفین معامله به کار نمی رود و به جای آن از پرداخت کننده بر مبنای نرخ متغییر و یا ثابت یاد میشود.

حال که کمی با این دسته از قراردادهای مالی آشنا شدید وقت آن رسیده تا به بررسی انواع قراردادهای سواپ بپردازیم.

انواع قراردادهای سواپ

ساده ترین نوع قراردادهای سواپ را میتوان مبادله ابزارهای مالی و یا دارایی ها دانست. اما انواع دیگری از قراردادهای سواپ نیز وجود دارند که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

• سواپ نرخ بهره (interest rate swap): در این نوع قرارداد سواپ، طرفین معامله، وام‌های خود را با یکدیگر مبادله می‌کنند. به طور مثال تصور کنید یکی از آنها وام با بهره ثابت دارد، ولی بدهی‌هایش بهره متغیر است؛ در حالی که دیگری وام با بهره متغیر دارد. پس طرفی که وام با بهره ثابت دارد ولی بدهی‌هایش دارای بهره متغیر است، می‌تواند وام خود را با وام طرف دیگری که بهره متغیر دارد سواپ کند.
• سواپ ارزی (currency swap): در این نوع قرارداد، دو طرف معامله هر یک وامی دارند که بازپرداختش با ارزی متفاوت است، به طور مثال طرف اول وامی دارد که باید به دلار بازپرداخت شود، در حالی که طرف دوم وامی با بازپرداخت ریالی دارد. در این صورت طرفین می‌توانند وام‌های خود را با یکدیگر سواپ کنند.
• سواپ کالا (commodity swap): این نوع قرارداد بسیار رایج بوده و در آن طرفین معامله، جریان نقدی که بر اساس قیمت کالای مبنا (مثلا برنج با سیب‌زمینی) است را با هم مبادله می‌کنند.

سخن پایانی

از اینکه تا پایان این مقاله ما را همراهی نمودید سپاسگزاریم. از آنجا که ما برای وقت مخاطبان خود احترام خاصی قائل هستیم همواره میکوشیم تا بتوانیم در مدت زمانی کوتاه، مهمترین و کلیدی ترین مطالب را در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.

امیدواریم مطالب گفته شده در زمینه انواع قراردادهای مالی و بررسی تفاوت آنها با یکدیگر، پاسخ گوی نیازتان بوده باشد. منتظر شنیدن نظرات و تجربیات شما در این زمینه هستیم.

بالانس در حساب فارکس (balance) چیست؟

برای شروع معامله‌گری در فارکس، شما باید یک حساب در یک بروکر فارکس باز کنید. درست مثل یک بانک که در آن حساب باز می‌کنید؛ به محض اینکه حساب شما توسط بروکر یا کارگزار تایید شد و اصطلاحاً وریفای آن انجام شد، می‌توانید پول خود را درون حساب واریز کنید. این واریزی که انجام می‌دهید همان «بالانس در حساب فارکس» است که آماده برای شروع معامله است اما حتماً‌ با توجه به مفهوم سرمایه ریسک‌پذیر باید واریز شود.

اما قبل از واریز دست نگه دارید:

سرمایه ریسک پذیر همان مقدار پولی است که شما در صورت از دست دادن آن، به بخش اصلی زندگی خود صدمه نمی‌زنید. پیشنهاد می‌کنیم ابتدا با حساب دمو شروع به تمرین کنید.

بالانس در حساب فارکس به چه معناست؟

با این تفاسیر، بالانس (Balance)، همان مقدار مشخص پولی است که در حساب خود در ابتدای کار واریز کرده‌اید.

بالانس شما به شما نشان می‌دهد، با چه مقدار سرمایه می‌توانید شروع به ترید کنید. اگر شما ۱۰۰۰ دلار در حساب خود واریز کنید، پس بالانس شما ۱۰۰۰ دلار است. در یک کلام ساده :بالانس (Balance)، موجودی شما برای ترید است

اگر شما وارد یک معامله شوید یا در اصطلاح فارکس، یک پوزیشن باز کنید؛ بالانس شما تغییری نمی کند تا وقتی که پوزیشن خود را ببندید.

به زبان ساده‌تر، بالانس شما تنها در ۳ حالت زیر تغییر می‌کند:
۱. وقتی مبلغ اضافه‌ای در حساب خود واریز کنید
۲. وقتی یک پوزیشن را ببندید.
۳. وقتی یک پوزیشن را برای نیمه شب نگه دارید و به آن سواپ یا رول اوور تعلق بگیرد.

از آن‌جایی که ما در مورد مارجین تریدینگ بحث می‌کنیم، مفهاهیم سواپ به این موضوع ربطی ندارد، پس فقط به صورت مختصر به آن می‌پردازیم، زیرا به بحث بالانس ارتباط دارند.
فقط این موضوع را بدانید که پوزیشنی که برای چند ساعت ادامه یابد با پوزیشنی که برای نیمه شب ادامه یابد(تا روز بعد طول بکشد) تفاوت دارد.

رول اور

به پروسه ادامه یافتن یک پوزیشن از یک روز کاری به روز بعد، رول اوور (Rollover) می‌گویند. اکثر بروکر‌ها رول اوور را به صورت اتوماتیک اجرا می‌کنند؛ به این صورت که به صورت همزمان پوزیشن باز را در انتهای روز به صورت خودکار می‌بندند و یک پوزیشن جدید با مشخصات مشابه را در شروع روز کاری بعد باز می‌کنند.
در طول این پروسه، چیزی به نام سواپ (Swap) محاسبه می‌شود. یک سواپ هزینه‌ای است که در صورت باز ماندن پوزیشن در شب، یا از شما گرفته می‌شود یا به شما داده می‌شود. اگر این هزینه به شما داده شود (paid swap)، مبلغی به حساب شما اضافه می‌شود
اگر از شما گرفته شود(charged swap)، مبلغی از حساب شما کم می‌شود. مگر آنکه شما پوزیشنی با اندازه و حجم زیاد باز کرده باشید، وگرنه مبلغ سواپ معمولا اندک است و هر شب که پوزیشن باز بماند، به اندازه آن اضافه می‌شود. در داخل متاتریدر، شما می‌توانید سواپ تعیین شده در پوزیشن باز خود را ببینید (اگر بیش از یک روز آن را باز نگه دارید). برای دیدن این بخش، در متاتریدر در پنجره “Terminal” روی “Trade” کلیک کنید یا به صورت ساده “ctrl+t” را بزنید تا این بخش را ببینید.

همانطور که در عکس بالا مشخص است، بالانس (Balance) به صورت واضح مشخص است و می‌توانید آن را ببینید. در مثال بالا، بالانس حساب یا مبلغ واریزی اولیه حساب برابر 990.16 USD است که یعنی ۹۹۰.۱۶ دلار آمریکا. همچنین سواپ (swap) که به آن اشاره شد برابر 0.01 USD یا ۱ سنت است.
همانطور که گفته شد، قرار نیست در این مطلب، به مفهوم سواپ به صورت جامع پرداخته شود. اما در این مطلب یاد گرفتید مفهوم بالانس چیست. با ادامه آموزش فارکس همراه باشید.